Gathering

De allereerste sculptuur die Daniel Firman maakte door zijn lichaam te boetseren, was aanvankelijk een performance, waarbij hij een groot aantal voorwerpen op zijn lichaam stapelde. De Franse kunstenaar, die werd geboren in 1966, zette de performance om in een serie sculpturen, als tastbare herinnering aan de ervaring. De werken van Firman ontstaan vaak uit een gebaar, een proces of een performance.

De opeenhoping van herkenbare, afgedankte materialen die je ziet in ‘Gathering’ is geen willekeurige verzameling. Firman stelt de objecten samen, verbuigt en beschildert ze en creëert zo een geheel dat doet denken aan plastiglomeraten, een samensmelting van plastic en steen. Niets ervan kan worden hergebruikt of teruggewonnen. Het werk benadrukt Firmans belangstelling met de scheiding tussen lichaam en object, tussen menselijke activiteit en de natuur. Als je om het beeld heenloopt en ernaar kijkt, word je er misschien van bewust dat de objecten die wij achterlaten ons nooit echt verlaten. Firman zet de tijd en de actie voor even stil. Een wankel evenwicht.

De ‘Gathering’-serie is geïnspireerd op de ideeën van danser en choreograaf Rudolf von Laban, die onderscheid maakt tussen verzamelen en verspreiden. Twee handelingen die de mens sinds het begin der tijden uitvoert. Gathering is het gebaar dat naar het lichaam toekomt en scattering is het gebaar dat van het lichaam af beweegt. Beide handelingen zijn verbonden met de adem, met dans en met de interactie tussen de mens en zijn directe omgeving. Hoewel het werk er chaotisch uitziet, suggereert de manier waarop het lichaam, gevormd naar de kunstenaar zelf,de chaos ordent een soort structuur. Het ‘dragen’ transformeert de wanorde naar een vorm die wij begrijpen, en waarderen als kunst.